Ze hadden het in 2009 nooit durven dromen toen ze hun gloednieuwe bedrijf opstartten, maar ondertussen behoren ze tot de Europese top wanneer het op pretparkmuziek aankomt. Brakesection Magazine ging op bezoek bij het Duitse IMAscore en kreeg er een rondleiding door de immer joviale en bijzonder enthousiaste medeoprichter Xaver Willebrand. 

Het is bijna niet te geloven dat slechts zeven mensen er jaarlijks in slagen om zovele uren fantastische pretparkmuziek te produceren. Bij bijna elk groot Europees project was IMAscore tijdens de afgelopen jaren betrokken om muziek en geluid bij de attracties, parades, themagebieden of shows te voorzien. Het feit dat ze zelf pretparkfans in hart en nieren zijn, zit daar ongetwijfeld wel voor iets tussen. Zoals Xaver het zelf zegt: “Je moet begrijpen hoe een attractie voelt voor je er goede muziek voor kan schrijven. Je moet de thrill en de airtime gevoeld hebben om muziek voor een achtbaan te kunnen bedenken”.

Hoe is het ooit allemaal begonnen bij IMAscore?

Xaver: In juni 2009 zijn Andreas Kübler, Sebastian Kübler en mezelf IMAscore gestart en deden we ons best om ons idee, een productiehuis voor muziek, rendabel te maken. In het begin hielden we ons met heel diverse, kleinschaligere projecten bezig: muziek maken voor films van studenten, kleine iPhonegames… 

Ons eerste pretparkproject was voor Heide Park. We hadden hen een sollicitatie gestuurd en we werden door het park uitgenodigd voor een meeting met de directie en de mensen van Merlin Entertainments. Toegegeven, we waren doodnerveus. Het was onze eerste grote meeting, in het Engels dan nog. We wisten het op dat moment zelf nog niet, maar Heide Park was bezig met de bouw van de dive coaster Krake en voor die attractie hadden ze wel interesse in onze muziek. 

Vanwaar de keuze om pretparken aan te schrijven?

Xaver: Omdat we zelf grote pretparkfans zijn natuurlijk! We reisden door Duitsland en trokken naar het buitenland om pretparken te bezoeken. Andreas en Sebastian zijn opgegroeid naast Europa-Park, het is moeilijk om dan niet door de pretparkmicrobe gebeten te worden. 
Die meeting in Heide Park was voor ons dan ook enorm interessant. In het park was wel al een werf, maar verder was nog niet veel bekend over de nieuwe attractie. Tijdens de vergadering kregen we alle concepten, tekeningen en het baanverloop van de nieuwe achtbaan te zien. Het was heel boeiend om voor de eerste keer een project van zo vroeg te kunnen volgen... 

...en vooral om er aan mee te werken waarschijnlijk?

Xaver: Uiteraard, al liep het net iets anders dan we verwacht hadden. We dachten dat Heide Park ons een themalied voor de achtbaan wou laten maken van een viertal minuten, maar op de vergadering kregen we de vraag om tachtig minuten aan muziek te schrijven. We vielen steil achterover en vroegen tijd om even na te denken of we een dergelijk groot project wel aankonden. We hebben diezelfde avond nog tot heel laat onder elkaar gediscussieerd in onze studio in Paderborn en uiteindelijk de knoop doorgehakt. We moesten het gewoon proberen. We hadden de kans om voor een prachtig project te werken, voor een pretpark, en die konden we gewoon niet laten schieten. Misschien hebben we veel geluk gehad, misschien begrepen we wat het park wilde, maar alles leek erg vlot te gaan en het lukte ons de muziek te produceren. 

Zo is de bal dus aan het rollen gegaan?

Xaver: Inderdaad. We dachten na dat project dat het er wel even op zat, maar al snel werden we gecontacteerd door Movie Park Germany met de vraag of we de muziek voor hun parade wilden maken. Op dat moment waren we vertrokken en zijn we voor de pretparkindustrie kunnen blijven werken. Na het ene project volgde het andere. Momenteel werken we zeventig tot tachtig procent van onze tijd voor pretparken. Daarnaast hebben we vaak nog steeds enkele kleinere projecten lopen voor videogames en dergelijke. 

Wat was jullie ‘grote doorbraak’ binnen de pretparkindustrie?

Xaver: Dat was ongetwijfeld nadat we de muziek geschreven hadden voor Chiapas in Phantasialand. Het was de eerste keer dat we voor een pretparkproject muziek opgenomen hadden met een echt symfonisch orkest: The Budapest Film Orchestra. Het was een fantastische ervaring, zeker voor Andreas en Sebastian, die de muziek geschreven hadden, om de stukken tot leven te horen komen door een echt orkest in plaats van digitaal. Na Chiapas kwamen mensen naar ons op de European Attractions Show die we nog nooit gezien hadden om ons te zeggen hoe tof ze de muziek vonden. Het was echt fantastisch dat we die kans gekregen hebben van Phantasialand. 

IMAscore maakt niet alleen muziek, maar doet ook aan ‘sound design’. Wat moeten we ons daarbij voorstellen?

Xaver: We noemen het ook graag akoestische thematisering. Daarbij brengen we een extra dimensie bij de visuele thematisatie met muziek en geluiden, die zeer sterk bijdraagt tot de totale beleving van een attractie. Meestal zijn de griezelige horrorthema’s eerder gemakkelijk. Je kan zeer atmosferisch zijn en gebruik maken van kleine melodietjes. Je hoeft daarvoor geen grote hymnes of orkestrale stukken te schrijven maar vooral kleine momentjes die mensen doen rillen van angst. 

Wanneer een pretpark beroep doet op jullie, hoe gaat dat dan in zijn werk?

Xaver: Een pretpark vraagt ons voor een project of ze vragen ons om een offerte in te dienen, wat ook vaak gebeurt, en daarna gaan we aan de slag. We worden doorgaans relatief vroeg bij een project betrokken. Relatief, want parken zijn vaak al jaren bezig met het plannen van een nieuwe attractie. Allereerst moet we meestal een streng contract tekenen waarin staat dat alles wat we te zien krijgen geheim moet blijven. Daarna volgt er een meeting, krijgen we artworks toegestuurd over de theming... De grootste bronnen van inspiratie zijn meestal dan ook die tekeningen en de verhalen die we van het park over een attractie krijgen. Er is geen enkele componist die geïnspireerd raakt door een modderige bouwwerf. Ze moeten zich kunnen voorstellen hoe de attractie er zal uit zien en zal aanvoelen. Daarnaast hebben de meeste ontwerpers ook wel al ergens een idee van hoe de muziek en de geluiden in de attractie zullen moeten klinken. We luisteren, overleggen, sturen hen een demo, luisteren naar de feedback, doen aanpassingen, sturen opnieuw een demo, en zo gaat het verder tot we de juiste richting gevonden hebben. Soms moeten er echt heel veel demo’s gemaakt worden, vooral bij grotere projecten, maar dat is een deel van het proces om steeds dichter bij datgene wat een ontwerper in zijn hoofd heeft te komen. De ene keer is het heel gemakkelijk om te zien wat hij/zij voor ogen heeft, de andere keer is dat eens stuk moeilijker. Wanneer de juiste richting dan eindelijk gevonden is, zit het moeilijkste werk er op en produceren we de volledige tracks. Inspiratie vraagt dan ook tijd. Je kan niet op een knopje drukken en, hup, daar is de creativiteit. Soms zitten de componisten dagen te vloeken omdat ze de juiste melodie niet weten te vinden. Een wit blad papier is altijd verschrikkelijk. Maar dan plotseling is het daar en dat is altijd een bijzonder moment hier in de studio. 

Is het lastig om origineel te blijven?

Xaver: Omdat we elk jaar zo veel muziek maken zijn we als team altijd erg bang om te horen te krijgen dat een stuk exact klinkt als iets anders. Natuurlijk zijn er altijd wel mensen die zeggen dat iets klinkt als Hans Zimmer of als Pirates of the Caribbean maar dat is logisch want wij maken ook filmische muziek. En natuurlijk zal de muzikale handtekening van de IMAscore componisten ook altijd te horen zijn. De muziek van Chiapas en Kärnan zijn ergens verwant, maar toch totaal verschillend. We volgen de fora ook, enerzijds als fans en anderzijds voor ons werk. Op Towersstreets verscheen onlangs een topic met de titel “IMAscore...overhyped?” en dat houden we toch goed in de gaten. Parken lezen die fora ook en we zouden niet willen dat ze de indruk krijgen dat alles wat we doen hetzelfde klinkt, want dat is gewoon onjuist. We doen bij elk project dan ook heel hard ons best om origineel te blijven, en geloof me, soms is dat moeilijk. Je wil niet weten hoeveel demo’s we al weggegooid hebben omdat ze ergens teveel op iets anders leken. Nu, het is ook niet altijd mogelijk. Soms vragen parken ons om iets te maken dat klinkt als iets anders en dan moeten we ook gewoon doen wat de klant vraagt. Maar we letten er voor op dat het origineel genoeg blijft. Als een ander pretpark vrolijke Mexicaanse muziek wil in de stijl van Chiapas, dan zullen we iets in die stijl maken dat toch genoeg verschilt. Al heb ik geen idee wie nog gek genoeg zou zijn om zoiets te willen (lacht). 

Waarom doen jullie graag wat jullie doen?

Xaver: Er is een Duits gezegde dat zegt: ‘Applaus is de zuurstof van de artiest’. En dat is voor ons niet minder waar. We houden er van om ter plekke te gaan kijken en om te zien hoe de muziek en de geluiden tot hun recht komen in de attractie. Na ons eerste project, Krake in Heide Park, zag ik twee meisjes van nog geen twaalf jaar oud rondlopen in het gebied terwijl ze onze muziek aan het neuriën waren. Toen wist ik dat alvast twee mensen van ons werk genoten hadden. Dat was fantastisch, daarvoor doen we het. 

Wat brengt de toekomst voor IMAscore?

Xaver: Momenteel zijn we bezig voor een pretpark waar we nog nooit voor gewerkt hebben en dat is altijd interessant. Eigenlijk hebben we nu het gevoel dat we doen wat we willen doen. We hebben geen ambitie om de volgende Hans Zimmer te worden met filmmuziek, nee, geef ons maar pretparken. Dat betekent uiteraard niet dat we als bedrijf niet meer willen groeien. Zo zouden we heel graag ook muziek maken voor Amerikaanse pretparken. En ook in Azië is er nog een hele grote markt. We zouden graag ook eens van een andere cultuur proeven dan enkel de Belgische of Nederlandse of Duitse. Maar we zijn nu al gelukkig en blij dat we deel kunnen uitmaken van de industrie. Dat zorgt er soms ook voor dat we gewoon de ‘vriendelijke jongens’ willen zijn en minder bedrijfsleiders. Natuurlijk moeten we genoeg geld verdienen zodat we er kunnen van leven, maar we zijn eigenlijk al gelukkig als we creatief kunnen zijn binnen de sector. 

Dit artikel verscheen eerst in Brakesection Magazine by Pretparken.be Oktober 2015. Voor meer informatie over ons tijdschrift kan je terecht op www.brakesection.be, voor meer informatie over het vierde nummer, klik hier!

Tekst: © Brakesection en Pretparken.be