Auteur: Joris Steppe - Gepubliceerd: 29 Mei 07, 21:26

In het eerste deel kon je lezen waarom Disney Marne-La-Vallee gekozen heeft om Euro Disney te bouwen en dat het park van meet af aan nogal wat tegenstand kon ondervinden...

En toen ging het mis...

Voor de openingsdag verwachtte Disney veel volk, heel veel volk. Sommigen dachten zelf dat 500.000 mensen deze opening wilden meemaken. Uiteindelijk bleef de teller die dag staan op amper 20.000 mensen. Dit kan het gevolg geweest zijn van de vele protestacties tegen het park. Tijdens de eerste openingsdagen werd een belangrijk elektrisch circuit doorgeknipt en verschillende wegwijzers naar het park werden vernield. Vele Europeanen vonden ook dat Disney's definitie van plezier - hoge ingangsprijzen betalen om een alcoholvrij park te betreden met ellenlange wachtrijen en onbetaalbaar slechte fastfood - niet strookte met de hunne. Desalniettemin was Disney best tevreden met de Europese openingsdag: van alle disneyparken was dit de vlotst verlopen opening.

De kosten om de eerste fase van het resort, het Euro Disneyland Park, de hotels en het golf complex, te bouwen lagen een stuk hoger dan verwacht. Van alle Disneyparken is Disneyland Parijs het mooist gedecoreerde en meest gedetailleerde park. Hadden ze indertijd een kleiner en minder duur park gebouwd (zoals Disneyland Hong Kong) dan had het resort theoretisch een betere return on investment gehad. De bezoekersaantallen vielen de eerste maanden enorm tegen: op sommige dagen liepen er amper 25.000 mensen in het park, in plaats van de verwachte 60.000. Europa bevindt zich op dat moment nog steeds in een zware economische recessie. De Europeanen kochten minder merchandising dan oorspronkelijk gedacht.
Tegen mei 1992 hadden reeds 3.000 castmembers ontslag genomen omwille van de miserable loon- en werkomstandigheden. In augustus van dat jaar heeft men de verwachte jaarlijkse bezoekersaantallen verlaagd van 11 naar 9 miljoen. In de acht maanden dat het park in 1992 open was ontving het 8,4 miljoen bezoekers. Maar de bezoekers waren dagjesmensen, het park kon immers perfect op één dag bezocht worden. Disneyland was gebouwd voor mensen die daar met vakantie gingen en dus in de hotels zouden verblijven. Van bij de opening had het resort reeds 6 hotels, goed voor 7.000 hotelkamers. 6 hotels voor één park dat je in één dag makkelijk kan bezoeken. (Ter vergelijking, Walt Disney World opende indertijd met slechts twee hotels). Tevens ben je met de trein in minder dan een uur van hartje Parijs in Disneyland; Parijs, zelf al een drukbezochte toeristische locatie met een overvloed aan hotels. Het park draaide best goed, maar de hotels bleven leeg. Dit had een enorme impact op het bedrijf. In de eerste winter moest Euro Disney het New Port Bay Club hotel gesloten houden, dit hotel is het grootste van het resort en indertijd het grootste van Europa. De financiële problemen van Euro Disney SCA kan je duidelijk zien in de beurskoers: toen het aandeel in november 1989 geïntroduceerd werd was het EUR 10,98 waard, vandaag de dag schommelt dit nog maar rond 10 eurocent.

Begin 1994 bevond het bedrijf zich in enorm slechte financiële situatie en het gerucht dat het park op de rand van het faillissement stond ging de wereld rond. Crisisgesprekken tussen Disney en de banken kwamen tot een hoogtepunt in maart 1994 wanneer Disney de 38 banken een ultimatum oplegde. Disney zou genoeg geld voorzien om het park te kunnen openhouden tot het einde van de maand. Maar wanneer de banken niet akkoord zouden gaan om de schuldenlast van 1 miljard dollar te herstructureren zou de Walt Disney Company het park sluiten, zich terugtrekken uit Europa, en de banken achterlaten met een failliet pretpark en een groot gebied aan bijna waardeloos onroerend goed.
Disney forceerde de banken door te dreigen dat ze op de jaarlijkse aandeelhoudersvergadering op 15 maart geen andere keuze hadden dan de aandeelhouders mede te delen dat het park zou sluiten. Nog meer druk op de banken kwam van Disney's CEO Michael Eisner die het spel slim speelde en publiekelijk meedeelde dat het park zou sluiten eind maart 94 indien de banken de schulden niet zouden herstructureren.
Op 14 maart '94 gaven de banken zich gewonnen en gaven toe aan de eisen van Disney. De interestbetalingen van de komende twee jaar werden afgeschreven, en de verdere afbetalingen zouden drie jaar uitgesteld worden. Als wederdienst betaalde Disney 210 miljoen dollar aan openstaande rekeningen, 510 miljoen dollar voor 49% van de geschatte waarde van het park en herstructeerde de lening van 210 miljoen dollar voor bijkomende attracties. Ook moest het park gedurende vijf jaar geen royalties meer betalen aan The Walt Disney Company. Er kwam ook hulp uit het Midden-Oosten: Prins Alwaleed, een saoedische sjeik, investeerde stevig in het het park door 23% van de aandelen te kopen.

De tijden veranderen...

Tegen augustus 1994 heeft het park eindelijk zijn draai gevonden en zijn zelfs alle hotels volgeboekt tijdens het hoogseizoen. Het park opent twee nieuwe attracties: Casey Jr. en Les Pays de Conte de Fées. In oktober van datzelfde jaar verandert de naam van het park in Disneyland Paris om enerzijds meer gelinkt te zijn met de stad en anderzijds om niet meer geassocieerd te worden met de slechte reputatie die ondertussen gelinkt was met de naam Euro Disney. Op hetzelfde moment verlaagt het park zijn horecaprijzen aanzienlijk. Ondanks een terugval in bezoekersaantallen van 10%, veroorzaakt door de negatieve publiciteit omwille de eerdere financiële problemen, kan het park het jaar toch afsluiten met bemoedigende cijfers en een pak minder verlies dan de voorgaande jaren (van 1,2 miljard dollar naar 400 miljoen dollar) . Eind maart 1995 is de top van de Walt Disney Company er zelf van overtuigd dat het park dat jaar nog break even zal draaien. En inderdaad, met wat hulp door de opening van Space Mountain op 1 juni kan het park in november 1995 zijn eerste positieve financiële resultaten voorleggen.

In 1996 opent in Disney Village het cinemacomplex van Gaumont en een jaartje later het restaurant Planet Hollywood. Tijdens deze twee jaren blijven de financiële cijfers stabiel en starten ook de bouwwerken aan het prestieuze Val d'Europe project. 1998 is het jaar dat Frankrijk het WK voetbal organiseert. Alhoewel dit geen positieve invloed heeft op de bezoekersaantallen van Disneyland, bezoeken toch 12,7 miljoen mensen het park. Ook beginnen de bezoekers steeds meer en meer te spenderen in het park. De Benelux, Frankrijk en Engeland vormen 70% van de bezoekers, hotel New Port Bay Club opent een state-of-the-art convention centre en het "Tinkerbell's fantasy in the sky"-vuurwerk uit Walt Disney World komt naar Parijs.
Dat jaar vervalt ook het uitstel van afbetaling dat Disneyland Paris van de banken gekregen heeft en moet het park opnieuw royalty's betalen aan de Walt Disney Company. Ondanks de hogere inkomsten daalt de winst van het park. De nieuwe "Wonderful World Of Disney"-parade rijdt voor het eerst door het park.

1999. Disney Village blijft verder groeien door de bouw van het Rainforest Cafe en McDonald's en er wordt gestart met de bouw van de Walt Disney Studios. Captain EO, de 3D-film met Michael Jackson in de hoofdrollen wordt vervangen door Honey, I shrunk the audience. Omdat de vakantieperiodes niet gelijk zijn over alle Europese landen, wordt bij de verkoop van packages vooral de nadruk gelegd op weekends. Ook breidt het park zijn seizoensentertainment uit. Onder andere Halloween en Kerstmis zorgen er voor dat de hotels tijdens weekdagen een bezettingsgraad hebben van 82% en zelf volgeboekt zijn tijdens de weekends. Het tweede park wordt aangekondigd en de bouwwerken starten meteen.
Het noodlot slaat op 26 december '99 echter weer toe wanneer een zware storm over het park trekt en veel beschadigingen en vernielingen aanbrengt bij de Davy Crockett Ranch en de Evenemententent in Disney Village (waar op dat moment de show Crescend'O plaatsvindt). Het park wordt urenlang gesloten voor alle publiek. Een ware ramp tijdens het drukke kerstweekend.

Het magische jaar 2000 brengt de introductie van het FastPass systeem met zich mee. De Indiana Jones coaster rijdt vanaf nu achteruit en de Tarzan show wordt dagelijks opgevoerd in het Chaparral theater. Ook het mooie Agrabah Cafe wordt geopend in het park, maar het restaurant lijkt bij aanvang meteen vervloekt, daar het niet lang na opening getroffen wordt door een brand. 55% van de bezoekers komt dat jaar uit Frankrijk en Engeland, en ook uit Duitsland komen meer en meer mensen afgezakt naar Marne-La-Vallee.  In 2001 is de bezettingsgraad van de hotels maar liefst gestegen tot boven de 86%, waarmee het Europese resort zelf beter scoort dan Walt Disney World. Het Disneyland Park verwelkomt zijn 100 miljoenste bezoeker en het management kondigt aan dat het tweede park zal openen op 16 maart 2001. Op het moment dat de toekomst Disneyland Resort Parijs toelachte en veelbelovend is, zou het noodlot nogmaals toeslaan.

Klik hier om naar deel drie te gaan.